ODPOWIEDŹ DEPARTAMENTU PRAWA PRACY W MINISTERSTWIE PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ W SPRAWIE OCHRONY PRZED ZWOLNIENIEM W WIEKU PRZEDEMERYTALNYM

Odpowiadając na zapytanie w sprawie ochrony przed zwolnieniem pracownika w wieku przedemerytalnym, Departament Prawa Pracy uprzejmie informuje, że przepis art. 39 Kodeksu pracy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2004 r., zgodnie z którym pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku, dotyczy m.in. pracowników na 4 lata przed osiągnięciem:

- wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, o którym mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), czyli ochronie podlegają kobiety w wieku 56-60 lat i mężczyźni w wieku 61-65 lat,

- wieku emerytalnego, który z mocy art. 40 powołanej wyżej ustawy, w przypadku kolejowej emerytury dla pracowników urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r. wynosi 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, czyli ochronie podlegają kobiety w wieku 51-55 lat i mężczyźni w wieku 56-60 lat,

- wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (określonego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.), który do zasady wynosi 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, czyli ochronie podlegają kobiety w wieku 51-55 lat i mężczyźni w wieku 56-60 lat. Pracownik chroniony przed wypowiedzeniem umowy o pracę na podstawie art. 39 Kodeksu pracy, którego wiek emerytalny określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) podlega tej ochronie na 4 lata przed osiągnięciem wieku, o którym mowa w tym rozporządzeniu, wynoszącego co do zasady 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn (należy zaznaczyć, że rozporządzenie to określa dla pewnych grup pracowniczych inny wiek emerytalny). Dla tej grupy pracowników ten wiek jest bowiem wiekiem emerytalnym, a nie wiek 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.

Ochroną na podstawie art. 39 k.p. nie są natomiast objęci pracownicy w okresie 4 lat przed osiągnięciem wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę w oparciu o art. 29 powołanej ustawy, wynoszącego 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. Wiek ten nie jest bowiem wiekiem emerytalnym.